![](https://tinealarissa.gr/wp-content/uploads/2023/04/kasidis-black6.jpg")
![](https://tinealarissa.gr/wp-content/uploads/2025/03/1000200-1.gif")
«Όταν η Εκκλησία δεν εξέρχεται από τον εαυτό της, αρρωσταίνει. Και ο Χριστός, κάποτε, δεν χτυπά από έξω. Χτυπά από μέσα, ζητώντας να Τον αφήσουμε να βγει».
Ήταν μόλις τέσσερα λεπτά. Ο Αργεντίνος καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, άγνωστος τότε στο ευρύ κοινό, σηκώθηκε και μίλησε. Ούτε σύνθημα ούτε πρόγραμμα — μόνο μια θεολογική εκτίμηση εκτεθειμένη στο φως. Εκείνη η ομιλία, μέσα στη σιωπηλή ένταση του Paul VI Hall, λέγεται ότι έκρινε εν πολλοίς την πορεία του Κονκλαβίου του 2013.
Δώδεκα χρόνια μετά, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στέκεται πάλι στο ίδιο σημείο σε περίοδο sede vacante, το Κονκλάβιο να έχει οριστεί για τις 7 Μαΐου και μια πνευματική αναμέτρηση σε εξέλιξη, σιωπηλή αλλά αποφασιστική.
Την επόμενη κιόλας ημέρα από τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου, στις 22 Απριλίου, 60 καρδινάλιοι συγκεντρώθηκαν στο Βατικανό και έδωσαν όρκο εχεμύθειας, ξεκινώντας τις μυστικές διαβουλεύσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος για την εκλογή του διαδόχου του.
Μέχρι την τρίτη συνάντηση, στις 25 Απριλίου, παραμονή της κηδείας, ο αριθμός είχε υπερδιπλασιαστεί, φτάνοντας τους 149 καρδιναλίους, σε αυτές τις σχεδόν καθημερινές συνεδριάσεις, γνωστές ως γενικές συνελεύσεις, που προηγούνται του Κονκλαβίου. Εκεί ακούγονται φωνές, «χτίζονται» συμμαχίες και γίνεται σφυγμομέτρηση των τάσεων που διαμορφώνονται εντός της Καθολικής Εκκλησίας.
πηγή: newsbomb.gr
