Νέες ελπίδες για την αποτελεσματική πρόληψη της λοίμωξης από στρεπτόκοκκο Α δίνει μια ομάδα ερευνητών από την Σκωτία, η οποία εξετάζει τη δημιουργία ενός προσιτού εμβολίου κατά του βακτηρίου που προκαλεί τη λοίμωξη. Υπενθυμίζεται ότι τους τελευταίους μήνες έχουν σημειωθεί αρκετά περιστατικά στρεπτόκοκκου Α σε διάφορες χώρες, ενισχύοντας τον προβληματισμό για την εξάπλωση της νόσου.
Μέχρι σήμερα, η μόνη διαθέσιμη θεραπεία για την λοίμωξη από στρεπτόκοκκο Α είναι τα αντιβιοτικά. Υπάρχουν, ωστόσο, σοβαρές ενδείξεις ότι τα βακτήρια τείνουν να γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά σε ορισμένες φαρμακευτικές ουσίες, όπως η αζιθρομυκίνη, η πιο συχνή εναλλακτική θεραπεία που χορηγείται σε ασθενείς που εμφανίζουν αλλεργία στην πενικιλίνη. Οι ερευνητές της πρωτοβουλίας RHAPSEDA, που συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Dundee πιστεύουν τώρα ότι μπορούν να δημιουργήσουν πιο φθηνά συζευγμένα εμβόλια, που αποτελούν μια εξαιρετική προληπτική λύση κατά των λοιμώξεων, είναι ωστόσο πολύ κοστοβόρα, με αποτέλεσμα η μαζική παραγωγή τους να είναι απαγορευτική.
Στους περισσότερους ανθρώπους, μια λοίμωξη από το στρεπτόκοκκο Α θα προκαλέσει μόνο ήπια ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από οξύ πονόλαιμο. Παρ’ όλα αυτά, ο στρεπτόκοκκος είναι ικανός να προκαλέσει και σοβαρότερα συμπτώματα, όπως οστρακιά ή αμυγδαλίτιδα. Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ οι πιο σοβαρές λοιμώξεις που συνδέονται με το στρεπτόκοκκο της ομάδας Α προέρχονται από το διεισδυτικό στρεπτόκοκκο ομάδας Α, (iGAS). Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ένα άτομο έχει ανοιχτά τραύματα που επιτρέπουν στα βακτήρια να εισέλθουν στον ιστό, από βλάβες στην αναπνευστική οδό μετά από ιογενές νόσημα ή σε άτομο που έχει μειωμένη ανοσία σε κάποια λοίμωξη λόγω υποκείμενου νοσήματος ή φαρμακευτικής αγωγής.
Καθίσταται προφανής η ανάγκη ανάπτυξης ενός αποτελεσματικού τρόπου αντιμετώπισης της λοίμωξης από στρεπτόκοκκο για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στο υπό ανάπτυξη εμβόλιο, οι ερευνητές αξιοποιούν μια πρωτοποριακή τεχνολογία, με τα γλυκοσυζευγμένα εμβολίων να περιέχουν ένα μόριο υδατάνθρακα που παράγεται από τα βακτήρια – στόχους και χορηγείται μέσω ενός φορέα πρωτεΐνης. Έχει διαπιστωθεί ότι αυτή η τεχνική επιτυγχάνει ισχυρότερη ανοσία στα Τ-λεμφοκυττάρα, παρέχοντας μεγαλύτερης διάρκειας προστασία έναντι σοβαρών ασθενειών. Η διαδικασία έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία εμβολίων μηνιγγίτιδας και πνευμονίας, αλλά είναι επίσης δαπανηρή.
Το υπό μελέτη εμβόλιο αντιπροσωπεύει μια σταδιακή αλλαγή στην ανάπτυξη γλυκοσυζευγμένου εμβολίων, προσφέροντας περιθώρια ανάπτυξης μιας σειράς οικονομικά προσιτών εμβολίων εξηγούν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Dundee.
Πηγή: ygeiamou.gr
