Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα βρεθεί το Σάββατο 3 Δεκέμβρη στη Λάρισα, όπου θα μιλήσει στην πολιτική συγκέντρωση που οργανώνουν οι τοπικές Οργανώσεις του Κόμματος, στις 7.30 μ.μ. στο κέντρο «Palladium Larissa».
Θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι και μουσικό αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με αφορμή τον έναν χρόνο από την απώλειά του, με τίτλο: «Μες στα σύρματα κλεισμένοι, μα η καρδιά μας πάντα ορθή» Ο Μίκης Θεοδωράκης την περίοδο της επταετίας (1967-1974).
Το αφιέρωμα πλαισιώνουν εμβληματικές δημιουργίες του Μίκη από τους δίσκους: «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Τα τραγούδια του αγώνα», «Τα τραγούδια του Αντρέα», «Serpico», «Στην Ανατολή».
Συμμετέχουν: Γιώργος Μαγαλιός, Σπύρος Μαγαλιός, Δέσποινα Μαύρου, Φώτης Παπανικολάου, Παναγιώτης Σδράλης, Δέσποινα Σωτηρούλη, Βαγγέλης Τσιμπανούδης. Σε ρόλο αφηγητή και ερμηνευτή ο ηθοποιός Βασίλης Καρμίρης. Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Σδράλης.
Ο λαός έχει να περιμένει μόνο από την πάλη του, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ
Την ανάγκη αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ αναδεικνύουν άνθρωποι που βρίσκονται στο πλευρό του ΚΚΕ
Δημήτρης Θωμόπουλος
Ο Δημήτρης Θωμόπουλος, ταγματάρχης ε.α., επισημαίνει:
«Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως η παρατεταμένη οικονομική εξαθλίωση του λαού γιγαντώθηκε με τις υπέρογκες αυξήσεις στον τομέα της Ενέργειας, γεγονός που πυροδότησε νέο και ακόμα μεγαλύτερο κύμα ακρίβειας, χαρίζοντας παράλληλα ασύλληπτα υπερκέρδη στους ομίλους της Ενέργειας και σε όλους τους εμπλεκόμενους σε αυτήν την “αλυσίδα”.
Η κυβέρνηση σφυρίζοντας αδιάφορα απαντά σε όλα αυτά με λύσεις καπιταλιστικής “ασπιρίνης”, αφήνοντας έτσι τον λαό στη μοίρα του, πιπιλίζοντας διαρκώς τη δικαιολογία της εισαγόμενης ακρίβειας. Η μόνη της έγνοια περιορίζεται – στη μάταιη προσπάθεια – να τιθασεύσει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των λαϊκών στρωμάτων για μια καλύτερη ζωή.
Η πολιτική της, που βρίσκει στηρίγματα και σε άλλα αστικά κόμματα, μας εμπλέκει βήμα βήμα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία μεγεθύνοντας τους κινδύνους για γενικευμένη εμπλοκή, με ό,τι αυτό σημαίνει για όλους μας.
Εκτιμώ ότι στις σημερινές συνθήκες, αυτονόητο δικαίωμα και ηθική υποχρέωση κάθε στελέχους των Ενόπλων Δυνάμεων και όλων όσοι με καθαρή ματιά και γνήσια πατριωτική συνείδηση παρακολουθούν αυτήν την πορεία είναι η μαζική και οργανωμένη αντίδραση.
Να προβληματιστεί για τις περιπέτειες και τους κινδύνους όπου μας οδηγεί ως χώρα η τυφλή συνταύτιση σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο με τις άλλες ΝΑΤΟικές χώρες. Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα πώς τον βαφτίζει κάθε φορά η αστική προπαγάνδα, με τα επίθετα “ειρηνικός – αμυντικός – ανθρωπιστικός κ.λπ.” είναι γνωστός πλέον στους λαούς. Είναι γεγονός και δεν αμφισβητείται πως όπου έχει επέμβει οι επεμβάσεις του είναι “επιλεκτικές” και σκορπά τον θάνατο και τον όλεθρο για να ικανοποιήσει τα γεωπολιτικά – στρατιωτικά – οικονομικά συμφέροντα καπιταλιστικών χωρών και ομίλων.
Ολοι μας γνωρίζουμε ποια ήταν και είναι η ΝΑΤΟική συμβολή στην τουρκική κατοχή της Κύπρου από το 1974 έως σήμερα. Ωστόσο ακόμα και σήμερα σιωπούν και οι ΝΑΤΟικοί “σύμμαχοί” μας και η ΕΕ. Καμιά αναφορά σε αυτήν την κατοχή, από τους λεγόμενους συμμάχους. Παρά μόνο μιλούν για “ΝΑΤΟικό έδαφος”, για “συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία”, για “αμφισβητήσεις της εθνικής κυριαρχίας”, για “συμμαχικές υποχρεώσεις”.
Δεν είναι δυνατόν να παρακολουθούμε αδιάφοροι τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την πλήρη ευθυγράμμιση της κυβέρνησης αλλά και των άλλων κομμάτων στο όνομα της “στρατηγικής αναβάθμισης” ή της “δημοσιονομικής ισορροπίας”.
Προσωπικά επέλεξα – όπως και άλλοι συναγωνιστές και συνάδελφοί μου – να συμπορευτώ με το ΚΚΕ από την ώρα που συνειδητοποίησα την καπιταλιστική βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα της ζωής μου. Βάρυνε στην απόφασή μου αυτή – παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα σε έναν χώρο με στεγανά – η συνεπής, ανυποχώρητη και αταλάντευτη στάση του ΚΚΕ, μπροστάρης στους αγώνες του λαού σε όλη την ιστορική του διαδρομή.
Θεωρώ καθοριστική την πολιτική του γραμμή για απεμπλοκή της χώρας μας από τους επιζήμιους για τον λαό ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και τις λεγόμενες διεθνείς υποχρεώσεις στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Καλώ λοιπόν όλους και όλες που συμμερίζονται τους προβληματισμούς αυτούς σε κοινή αγωνιστική πορεία μαζί με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, για να μην εξακολουθούμε να πληρώνουμε τα σπασμένα του πολέμου και της ακρίβειας. Για να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο. Για να μη σταλεί στην Ουκρανία, ή σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές, κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα. Για να μην πάει κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός εκτός συνόρων»
Η Γεωργία Παπαδάμου, διευθύντρια του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας (ΠΓΝΛ), πρόεδρος του Συλλόγου Ιατρών ΕΣΥ και ειδικευόμενων ιατρών του ΠΓΝ, δήλωσε
Γεωργία Παπαδάμου
«Από παντού βγαίνει στην επιφάνεια η μεγάλη αλήθεια, ότι το εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι το κριτήριο του κέρδους στην Υγεία, που πουλιέται κι αγοράζεται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα. Αυτό το κριτήριο καθορίζει τις “αντοχές” του δημόσιου συστήματος Υγείας. Αυτός είναι και ο λόγος που η πανδημία βρήκε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και όλες τις υγειονομικές μονάδες με τεράστιες ελλείψεις, σοβαρά υποστελεχωμένες, με παντελή απουσία ΠΦΥ, μια κατάσταση που έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων. Αυτή η κατεύθυνση ενισχύεται ακόμα περισσότερο με το αντιδραστικό νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για το σύστημα Υγείας, απογειώνοντας την επιχειρηματική λειτουργία που παρέλαβε από τους προκατόχους της.
Θέλουν να πείσουν τον λαό ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος γι’ αυτόν και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο ψέμα. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.
Το “μόνο ο λαός σώζει τον λαό” αποδεικνύεται περίτρανα και στην πάλη για την υγεία του λαού, που τίποτα δεν έχει να περιμένει από “σωτήρες”, που ανεβάζουν μάλιστα στροφές στην κοροϊδία όσο επιταχύνεται η κούρσα της κυβερνητικής εναλλαγής. Αντίθετα μόνο στον αγώνα για την ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων, με μόνιμο προσωπικό και κρατική χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών, για να μπουν εμπόδια στην ένταση της επιχειρηματικής δράσης, ενισχύοντας τη γραμμή της σύγκρουσης με αυτή την εγκληματική πολιτική, θα βρει ο λαός την υγειά του.
Τον δρόμο αυτόν φωτίζει μόνο το ΚΚΕ. Γι’ αυτόν τον λόγο και γιατί όπως λέει και ο ποιητής, “αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς”, δηλώνω ακόμα μια φορά τη θέλησή μου για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ».Ο Λευτέρης Γάλλος, μουσικός και πρόεδρος του Παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, τονίζει:
«Οι καλλιτέχνες, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι του Πολιτισμού, ξέρουμε καλά τι σημαίνει κυβερνητική αδιαφορία για τις πραγματικές ανάγκες που έχει ο σύγχρονος μουσικός – καλλιτέχνης. Ξέρουμε επίσης πολύ καλά τι σημαίνει “δεν περιμένω τίποτα από κανέναν μεσσία”, η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας. Γιατί όχι μόνο από τις επιλογές της τωρινής κυβέρνησης αλλά και όλων των προηγούμενων, με αποκορύφωμα τα τελευταία 13 – 14 χρόνια των μνημονίων, δεν τηρούνται ούτε τα αυτονόητα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο μόνος τρόπος για πραγματική αλλαγή είναι ο δρόμος του αγώνα στους χώρους δουλειάς, μέσα από τα σωματεία, μέσα από τα συνδικάτα. Η απεργία στις 9 Νοέμβρη και οι κινητοποιήσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου που ακολούθησαν πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα και έμπνευση για όλους μας. Η πάλη με αυτό το περιεχόμενο είναι μονόδρομος! Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων, χωρίς ναι μεν αλλά. Την ώρα που οι τάχα μου αριστερές δυνάμεις ασκούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η Δεξιά φλερτάρει απροκάλυπτα με φασίστες. Συμπόρευση με το ΚΚΕ, λοιπόν, αγώνας και πάλι αγώνας!»
Ο Θανάσης Νασιάρας, εργαζόμενος στην κατασκευαστική εταιρεία «Αρμός», μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας, σημειώνει:
Θανάσης Νασιάρας
«Είκοσι πέντε χρόνια εργάτης, οικοδόμος, διαπίστωσα τι σημαίνει να παράγεις όλο αυτόν τον απίστευτο πλούτο που υπάρχει γύρω μας και ταυτόχρονα η οικογένειά μου αλλά και των συναδέλφων μου, να μην μπορεί να απολαύσει μια ζωή με αξιοπρέπεια και ευημερία, να σκεφτόμαστε να ανοίξουμε το κλιματιστικό, τον θερμοσίφωνα, αν θα βάλουμε πετρέλαιο, αν βάλουμε τη σόμπα στην πρίζα.
Εμείς που λειτουργούμε τα εργοστάσια, τις μηχανές, που παράγουμε τον πλούτο, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή μας, δεν μας ταιριάζει να σκύβουμε το κεφάλι στους εκβιασμούς εργοδοτών και των κυβερνήσεών τους, δεν μας ταιριάζουν τα κλαψουρίσματα.
Εχουμε τη δύναμη και πρέπει να τη δείξουμε για να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, για να μη δεχόμαστε να μας ταΐζουν από τα περισσεύματά τους όλοι αυτοί που δεν γνωρίζουν ούτε καν πού είναι τα εργοστάσιά τους.
Δείξαμε τη δύναμή μας στις 9 Νοέμβρη, όταν το εργοτάξιο “Αρμός” και άλλες επιχειρήσεις δεν δούλεψαν, αφού εμείς οι εργάτες απεργήσαμε και κατεβήκαμε στους δρόμους με τα πανό των συνδικάτων μας.
Οι μεγάλοι αγώνες που έχουμε μπροστά μας χρειάζονται μια δύναμη δοκιμασμένη, σίγουρη και αποφασισμένη, που δεν υπολογίζει θυσίες και κόπο όταν πρόκειται για το δίκιο του λαού. Κι αυτή η δύναμη δεν είναι άλλη από το ΚΚΕ! Το μόνο κόμμα που έρχεται να μιλήσει στους εργάτες μέσα στους χώρους δουλειάς. Το μόνο κόμμα που δεν συνομιλεί με τους επιχειρηματικούς ομίλους και την εκάστοτε κυβέρνηση, για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, αλλά έχει πρόταση που θέτει ως κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου και όχι τα κέρδη των λίγων. Και γι’ αυτόν τον λόγο καταθέτει όλες του τις δυνάμεις στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, στην αταλάντευτη υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
Οργανωνόμαστε, σώζουμε τον εαυτό μας. Συνεχίζουμε μαζί στον δρόμο της ελπίδας, της ανατροπής. Γι’ αυτούς τους λόγους η συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ είναι αυτονόητη».
