Η Λάρισα δεν αποτελεί μόνο το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Περιφέρειας Θεσσαλίας, αλλά και -γεωγραφικά τουλάχιστον- την «καρδιά» ολόκληρης της Ελλάδας, μιας και απέχει σχεδόν εξίσου από οποιοδήποτε σημείο της ελληνικής επικράτειας!
Η πανέμορφη θεσσαλική πρωτεύουσα μπορεί να μην αποτελεί τον πλέον διαδεδομένο τουριστικό προορισμό, όμως μας εξέπληξε κι εμάς, όπως και όλους τους ανυποψίαστους επισκέπτες της, με την ζωντάνια της, τον νεανικό παλμό της και το εντελώς σύγχρονο πρόσωπό της, στοιχεία που σε καμία περίπτωση δεν είχαμε ούτε καν υποψιαστεί, καθώς χρόνια τώρα την προσπερνούσαμε αδιάφορα κατευθυνόμενοι προς την Βόρεια Ελλάδα!
Τόσο ο πολυτραγουδισμένος Πηνειός με τις όμορφα διαμορφωμένες όχθες του, όσο και το Πάρκο Αλκαζάρ αποτελούν για την πόλη και τους κατοίκους της τόπους αναψυχής, περιπάτου, ηρεμίας αλλά και συνάντησης. Από την άλλη οι πλατείες με τα εντυπωσιακά συντριβάνια τους και το εκτεταμένο δίκτυο πεζοδρόμων αποτελούν τα κλασσικά σημεία για τα ραντεβού των Λαρισαίων για ψώνια ή για διασκέδαση, αλλά και για ποδήλατο, το οποίο γίνεται ολοένα και πιο «αγαπητό»! Οι καφετέριες, τα μπαράκια, τα εστιατόρια και τα κάθε είδους καταστήματα της Λάρισας είναι αδύνατον να καταμετρηθούν και το πιο εντυπωσιακό γεγονός έγκειται στο ότι είναι πάντοτε γεμάτα με ευδιάθετους ανθρώπους, που δείχνουν πραγματικά να χαίρονται την ζωή και να αγαπούν τον τόπο τους!
Η πόλη, εκτός των άλλων, έχει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, γεγονός καθόλου τυχαίο αν σκεφθεί κανείς ότι είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας προκατόχου της, με τον Λόφο του Φρουρίου και το Αρχαίο Θέατρο να αποτελούν τα πλέον προβεβλημένα αξιοθέατα και συγχρόνως κοσμήματά της, από κοινού, βεβαίως, με τον εντυπωσιακό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αχιλλείου, του πολιούχου της πόλης, αλλά και τον περίφημο Μύλο του Παππά.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις επισκέψεις στα Μουσεία της, αλλά και τις εκδρομές στα γειτονικά αξιοθέατα της ίδιας της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας -όπως ο Όλυμπος, ο Κίσαβος, τα παράλια του Αγιόκαμπου, η Ελασσόνα, ο Τύρναβος, τα Αμπελάκια- ή και της λοιπής Θεσσαλίας, όπως τα Μετέωρα και η Λίμνη Πλαστήρα, σίγουρα δεν θα σας αφήσουν να πλήξετε ούτε κατά διάνοια! Φυσικά η πόλη διαθέτει επίσης σημαντική πολιτιστική κίνηση με πρωταγωνιστή το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας και την πλούσια δραστηριότητά του, αλλά και το δημοφιλές καλοκαιρινό Φεστιβάλ Πηνειού, με τις δεκάδες μουσικές, καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές δράσεις του, καθώς και τις αθλητικές δραστηριότητες.
Αξιόλογα είναι και τα Μουσεία της με κορυφαία το Διαχρονικό και το Λαογραφικό Μουσείο, την Δημοτική Πινακοθήκη – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα και το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι η Λάρισα είναι γνωστή πανελλαδικώς ως η πόλη των πεζοδρόμων, διαθέτοντας ένα από τα εκτενέστερα Ευρωπαϊκά δίκτυα πεζοδρόμων και πλατειών, τριών συνολικά. Η εφαρμογή του δικτύου πεζοδρόμων, ξεκίνησε με μελέτη της Τεχνικής Υπηρεσίας το 1985 με την κατασκευή των πρώτων τμημάτων των οδών Πανός, Κούμα και Ασκληπιού και τον αποκλεισμό της κυκλοφορίας των οχημάτων στην περιοχή αυτή. Το 1996 πεζοδρομήθηκε με τα έργα της Β’ φάσης όλη η περιοχή του Λόφου του Φρουρίου.
Από την κοίμηση του Αγίου Αχιλλείου τον 4ο αιώνα, οι Λαρισαίοι πάντοτε είχαν την αναφορά τους στο Ναό του Αγίου τους, στο Λόφο του Φρουρίου. Εκεί βρισκόταν και ο τάφος με το σκήνωμά του αποτελώντας σημείο πνευματικής αναφοράς, κέντρο λατρείας και τόπο αγιάσματος. Ο πρώτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Ιεράρχη της Λάρισας κτίστηκε γύρω στον 6ο αιώνα.
Πρόκειται για μια τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική, που εξυπηρετούσε τις θρησκευτικές ανάγκες των Λαρισαίων καθ’ όλη τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων μέχρι τον 16ο αιώνα και η οποία αποκαλύφθηκε το 1978 από τις ανασκαφικές έρευνες της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ο σημερινός μητροπολιτικός ναός του Αγίου Αχιλλείου οικοδομήθηκε κοντά και νοτιότερα του παλαιότερου αυτού ναού, βρίσκεται σε περίοπτη θέση, δεσπόζοντας στο λόφο του Φρουρίου και εγκαινιάστηκε στις 5 Ιουνίου 1965, επί Μητροπολίτου Λαρίσης Ιακώβου Σχίζα.
Εσωτερικά ο ναός είναι καταστόλιστος με μαρμάρινα και ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια, ενώ δεσπόζει το μαρμάρινο σκαλιστό τέμπλο Τηνίων καλλιτεχνών με τις εικόνες του Φώτη Κόντογλου και του Αγήνορα Αστεριάδη, συνοδευόμενο από μαρμαρόγλυπτο Δεσποτικό και Άμβωνα. Ο ναός ιστορήθηκε με υπέροχες βυζαντινές αγιογραφίες του Λαρισαίου αγιογράφου Ευαγγέλου Καραβασίλη, ενώ κεντρικότατη θέση στην εκκλησία και στη ζωή των ενοριτών, αλλά και όλων των Λαρισαίων, κατέχει η ασημένια σκαλιστή λάρνακα, όπου φυλάσσονται τα θαυματουργά λείψανα του μεγάλου ιεράρχη, που επέστρεψαν στη Λάρισα το 1981, ύστερα από απουσία 1.000 ετών, αφού είχαν κλαπεί το 985 από τον Βούλγαρο τσάρο Σαμουήλ.
Στα πόδια του Ι.Ν. του Αγίου Αχιλλείου κυλά ήσυχα ο ποταμός Πηνειός, με την πρόσβαση προς τα εκεί να διευκολύνεται από διαδοχικές κλίμακες και πλατώματα, που περιβάλλουν το κυρίως κτήριο της Μητρόπολης. Στις όχθες του ποταμού μπορεί κανείς να περπατήσει, να απολαύσει την λιακάδα και φυσικά να κάνει ποδήλατο. Άλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος των έργων διαμόρφωσης στην κοίτη του ποταμού, να δοθεί η δυνατότητα σε περιπατητές και ποδηλάτες να κατέβουν στην κοίτη του Πηνειού όλες τις εποχές του χρόνου, με τους διαμορφωμένους πεζόδρομους-ποδηλατόδρομους να αγγίζουν τα 4 χλμ. συνολικού μήκους.
Αξιοθέατα της πόλης
1. Το Α’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας είναι υπαίθριο και αποτελεί το μεγαλύτερο της Θεσσαλίας, με χωρητικότητα 10.000 ατόμων. Βρίσκεται στη νότια πλευρά του Λόφου της Ακρόπολης (Λόφος Φρουρίου) και οικοδομήθηκε μέσα στο αρχαίο κέντρο της πόλης, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Φιλίππου Ε’ της Μακεδονίας, προς το τέλος του 3ου αιώνα π.Χ. Το θέατρο ήταν σε χρήση για έξι αιώνες, μέχρι το τέλος του 3ου αιώνα μ.Χ. (ή τις αρχές του 4ου), όταν η λειτουργία του απότομα σταμάτησε. Σήμερα είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και το πιο σημαντικό τουριστικό μνημείο της περιοχής.
2. Η ιστορική Κεντρική πλατεία (Δημάρχου Σάπκα) της Λάρισας είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακή κατά τη διάρκεια της νύχτας! Σημείο αναφοράς το εμβληματικό συντριβάνι, ο περίφημος Γλυπτός Ποταμός, της γλύπτριας Νέλλας Γκόλαντα, μπροστά από το Δικαστικό Μέγαρο της πόλης. Η πλατεία συγκεντρώνει κάθε είδους εμπορικών, ψυχαγωγικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, περιβάλλεται δε από τις οδούς Παπαναστασίου, Κύπρου, Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον πεζόδρομο της Κούμα.
3. Στην πλατεία Ταχυδρομείου βρίσκεται το κτήριο της Ιατρικής Σχολής (πρώην κλινική Γ.Ι. Κατσίγρα), με τον βυθισμένο αύλειο χώρο της, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά της, να αξιοποιείται για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και συναυλιών.
4. Η ονομασία Μπεζεστένι σημαίνει αγορά υφασμάτων, καθώς προέρχεται από την αραβική λέξη bez, που σημαίνει βαμβακερό και τη λέξη bezzaz, που σημαίνει έμπορος υφασμάτων. Το Μπεζεστένι της Λάρισας, λοιπόν, ήταν μία σκεπαστή υφασματαγορά κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε κτιστεί στο υψηλότερο σημείο του λόφου, στην αρχαία Ακρόπολη της πόλης, γνωστή και ως Φρούριο και χρονολογείται περίπου στα τέλη του 15ου αιώνα ή στις αρχές του 16ου. Πιθανότατα εκεί θα βρισκόταν και η βυζαντινή Ακρόπολη. Σήμερα σώζονται μόνο οι τέσσερις πέτρινοι τοίχοι του κτίσματος, πάχους 1,6 μέτρων και μέχρι ένα ύψος περί τα 6,5 μέτρα πάνω από την εσωτερική στάθμη του εδάφους. Το Μπεζεστένι έχει 4 πόρτες, συγκεκριμένα τρεις πύλες και μια μικρή πόρτα στη βόρεια όψη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70, το Μπεζεστένι ήταν σχεδόν όλο καλυμμένο με χώματα. Το 1976 η Αρχαιολογική Υπηρεσία αφαίρεσε τις επιχωματώσεις και στήριξε τους τοίχους του μνημείου.
5. Τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου, στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί, βρίσκονται στο λόφο του Φρουρίου. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για την πρώτη εκκλησία της πόλης, αφιερωμένη στον πολιούχο Άγιο Αχίλλειο. Σήμερα διατηρείται μόνο το επίπεδο της θεμελίωσης, ενώ ο νάρθηκάς της κοσμείται με βυζαντινά ψηφιδωτά δάπεδα.
6. Το εντυπωσιακό κτηριακό συγκρότημα του Μύλου του Παππά, βρίσκεται στην οδό Γεωργιάδου, πίσω από το λόφο του Φρουρίου. Πρόκειται για ένα βιομηχανικό κτήριο αλευροποιίας, που κατασκευάστηκε το 1883, ανακατασκευάστηκε δύο φορές μετά από πυρκαγιές και υπήρξε το χαρακτηριστικότερο βιομηχανικό κτήριο στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Σήμερα ο Μύλος του Παππά ανήκει στο Δήμο Λαρισαίων, που έχει μετατρέψει το κτίσμα σε ένα πολυδύναμο πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, ψυχαγωγικό και συνεδριακό κέντρο. Φιλοξενεί το θέατρο του Μύλου για τις παραστάσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας – Θεσσαλικό Θέατρο, τις αίθουσες και τα γραφεία της Φιλαρμονικής του Δήμου, το κουκλοθέατρο «Τιριτόμπα» και το Μουσείο Κούκλας, την Δημοτική Σχολή Μπαλέτου, τον θερινό κινηματογράφο και τη Μουσική Σκηνή (κέντρο συναυλιών και διασκέδασης) «Μύλος 1927». Επίσης, στο κεντρικό κτήριο λειτουργεί εδώ και λίγους μήνς και το νέο Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων, το πρώτο του είδους του στην Ελλάδα.
7. Το Β΄ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας βρίσκεται στη συμβολή των οδών Εργατικής Πρωτομαγιάς και Ταγματάρχου Βελισσαρίου, δυτικά του Α’ Αρχαίου Θεάτρου. Άρχισε να κατασκευάζεται τον 1ο αι. π.Χ. και η σπουδαιότητα του έγκειται στη κάλυψη συγκεκριμένων πνευματικών αναγκών των αρχαίων Λαρισαίων, δεδομένου ότι το Α’ θέατρο μετά τη Ρωμαϊκή κατάκτηση (δηλαδή μετά τον 2ο προχριστιανικό αιώνα) είχε ήδη μετασκευασθεί σε αρένα και δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για άλλου είδους εκδηλώσεις.
8. Η πλατεία Δημάρχου Αγαμέμνονα Μπλάνα (πρώην πλατεία Νέας Αγοράς ή Λαού) βρίσκεται απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας και την πλατεία του Αγίου Βησσαρίωνα, ανάμεσα στις οδούς Κύπρου και Βενιζέλου. Έπειτα από ανασκαφές για τη δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης αποκαλύφθηκαν τμήματα του τείχους της πόλης παλαιοχριστιανικής περιόδου, καθώς και τμήμα υπολειμμάτων λουτρών πιθανώς του 4ου αιώνα μ.Χ, τα οποία ανέβηκαν στη στάθμη της σημερινής πόλης και ενσωματώθηκαν με την πλατεία. Σήμερα, οι αρχαιότητες αποτελούν κυρίαρχο στοιχείο της, έχουν περιβληθεί με πράσινο και είναι επισκέψιμες.
9. Το Γενί Τζαμί είναι ουσιαστικά ένα κτήριο του 19ου αιώνα, που χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί έως το 1924. Από το 1939 έως το 1941 στέγαζε μια μικρή αρχαιολογική συλλογή και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, ενώ από το 1957 μέχρι τον Ιανουάριο του 2012 το Αρχαιολογικό Μουσείο της Λάρισας. Βρίσκεται απέναντι από τον Ι.Ν. του Αγίου Βησσαρίωνα και το Δημοτικό Ωδείο. Μετά τη μεταφορά των εκθεμάτων του στο νέο Διαχρονικό Μουσείο, παραμένει κλειστό.
Πηγή: greekradiofl.com