Όσο ακόμα οι ζέστες καλά κρατούν, σκέφτεστε τίποτα καλύτερο από μία παγωμένη μπίρα με το μεσημεριανό φαγητό ή τα βραδινά μεζεδάκια παρέα με φίλους; Ιδού λοιπόν όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το δημοφιλέστερο ποτό του καλοκαιριού!
Η μπίρα είναι ένα από τα αρχαιότερα ποτά, αφού έχουν βρεθεί αναφορές για αυτήν μέχρι και το 3000π.Χ. Γνωστή σε όλους τους αρχαίους λαούς, ταξίδεψε από την Αίγυπτο και εξελίχθηκε μέσα στο χρόνο με τον κάθε πολιτισμό να την βελτιώνει σε γεύση και συντήρηση. Οι Έλληνες, για παράδειγμα, χρησιμοποίησαν λυκίσκο σε αντίθεση με τους Κέλτες, οι οποίοι τον αντικαθιστούσαν με διάφορα χορταρικά. Το Μεσαίωνα η μπίρα απέκτησε στενή σχέση με τη Βαυαρία και τα μοναστήρια της, μιας και βοηθούσε τους μοναχούς να αντέξουν περισσότερο τις μεγάλες νηστείες. Από την οικιακή παραγωγή πέρασε στην εμπορική και το 1516 εκδόθηκε ο «νόμος περί καθαρότητας» στο γερμανικό αυτό κρατίδιο, ώστε να χρησιμοποιείται μόνο κριθάρι, λυκίσκος και νερό. Τους επόμενους αιώνες η ζυθοποιία βελτιώθηκε και τελειοποιήθηκε περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν και ξεκίνησε η πώληση εμφιαλωμένης μπίρας.
Πρώτες ύλες και παραγωγή
Η μπίρα έχει ως πρώτες ύλες το νερό, το κριθάρι, τη ζύμη (ή μαγιά) και το λυκίσκο. Αναλόγως με την περιοχή ή το είδος της μπίρας προστίθενται και άλλα συστατικά όπως η ζάχαρη ή άλλα δημητριακά. Εν συντομία η παραγωγή της ακολουθεί τα παρακάτω στάδια:
* Το κριθάρι βρέχεται για 2-5 ημέρες, μουλιάζει σε ζεστό νερό και αφήνεται να βλαστήσει. Έτσι παράγεται η βύνη που αργότερα ξηραίνεται, καβουρντίζεται και κοσκινίζεται.
* Κατά τη σακχαροποίηση προκύπτει ο διαχωρισμός των μη διαλυτών στοιχείων από το ζυθογλεύκος, δηλαδή από το μούστο. Ο μούστος εμπλουτίζεται με λυκίσκο και βράζεται.
* Στο μούστο προστίθεται η μαγιά η οποία και παράγει το αλκοόλ και το διοξείδιο του άνθρακα.
* Κατά τη «μεταζύμωση» αφαιρείται μεγάλο μέρος της μαγιάς. Η μπίρα μεταφέρεται σε άλλη δεξαμενή μέχρι να εμφιαλωθεί.
Τα κυριότερα είδη μπίρας
Ale: Αποκαλείται αλλιώς και αφροζύμωτη διότι κατά τη ζύμωση η μαγιά ανέρχεται στην επιφάνεια του μούστου. Η ζύμωση γίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες (15-23oC) και η μεταζύμωση διαρκεί λίγο. Άλλοι τύποι Ale είναι η Brown (σκουρόχρωμες) και η Golden (χρυσό χρώμα με απαλή γεύση, όπου προστίθεται ρύζι ή καλαμπόκι).
Dunkel: Έτσι λέγονται στη Γερμανία οι σκουρόχρωμες μπίρες με έντονη τη βύνη στη γεύση, κάτι που συμβαίνει από το παρατεταμένο καβούρντισμα.
Lager: Το πιο διαδεδομένο είδος μπίρας στον κόσμο, αλλιώς και βυθοζύμωτη, μιας και η μαγιά υφίσταται καθίζηση. Οι θερμοκρασίες ζύμωσης είναι από 6 έως 12oC και η μεταζύμωση διαρκεί μήνες. Στις βυθοζύμωτες ανήκει και η Bock που συνήθως έχει γύρω στο 5,7% αλκοόλ.
Pilsner (ή Pils): Είναι η ξανθιά, βυθοζύμωτη Lager με αρκετό λυκίσκο, ο οποίος της προσδίδει πικράδα. Η ονομασία προέρχεται από την τσέχικη πόλη Plzen.
Stout: Σκούρα, αφροζύμωτη μπίρα με πατρίδα την Ιρλανδία. Τη χαρακτηρίζει η καβουρντισμένη βύνη που αφήνει στο στόμα την αίσθηση καραμέλας ή σοκολάτας. Στην ίδια κατηγορία οι Sweet Stout, Dry Stout, Imperial Stout.
Weissbier: Υποκατηγορία της Ale με μικρή περιεκτικότητα σίτου. Ξεχωρίζει για το θολό της χρώμα και την ελαφρώς ξινή γεύση που δημιουργείται από την προσθήκη λακτοβάκιλλων.
Χρήσιμα Tips
* Η μπίρα είναι πλούσια σε βιταμίνη Β, ασβέστιο, μαγνήσιο ενώ περιέχει ελάχιστα σάκχαρα και καθόλου λίπος. Η καθημερινή κατανάλωση μπίρας γύρω στα 150-200ml βοηθά τη λειτουργία της καρδιάς και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πέτρας στα νεφρά.
* Η διάρκεια ζωής μια μπίρας είναι περίπου 1 χρόνος. Όσο πιο φρέσκια τη γευτείτε τόσο το καλύτερο.
* Όλες οι μπίρες δεν είναι ίδιες, όπως συνηθίζουν κάποιοι να λένε. Κάθε μπίρα έχει το δικό της ποτήρι ώστε να διατηρείται η γεύση, το άρωμα και ο αφρός.
* Μη βάζετε τη μπίρα στην κατάψυξη. Αλλοιώνονται τα συστατικά της και υπερχειλίζει όταν την ανοίξετε. Τοποθετείτε τις μπίρες στο ψυγείο σε θερμοκρασία 2-4 βαθμούς, ώστε όταν σερβιριστεί να φτάσει τους 6 οC. Φροντίστε, όμως, το ποτήρι στο οποίο θα τη σερβίρετε να είναι μεταξύ 2 και 5 οC.
* Η μπίρα πρέπει να πίνεται αποκλειστικά σε ποτήρι. Σερβίρετε τη σε γωνία 45 μοιρών και γυρίστε το μπουκάλι κάθετα στο τέλος ώστε να δημιουργηθεί ο επιθυμητός αφρός.
Πηγή: olivemagazine.gr
